سعيد چانڊيو
مضمون جي معنى ۽ وصف:
مضمون لفظ وسيع معني رکندڙ آھي، ڪنهن به مشاهدي، مطالعي، تجربي، خيالن ۽ عام نوعيت جي تحرير کي مضمون چئبو آهي. مطلب ته مضمون انسان جي اندر جي اڌمن جي اها ڪيفيت آھي، جنھن کان متاثر ٿي ماڻھو ڪجھ نه ڪجھ لکي ٿو. مضمون اھا تحرير آھي، جيڪا اسان جي اندر مان اٻڙڪ کائي نڪري ٿي ۽ تحرير جو روپ اختيار ڪري ٿي. اھوئي سبب آھي جو اھا تحرير پڙھندڙ جي دل تي اثر ڪري ٿي.
سنڌي زبان ۾ مضمون جو لفظ ڪيترن ئي معنائن ۾ ڪم اچي ٿو. ڪنھن مختصر ۽ عام نوعيت جي تحرير کي به مضمون چئبو آھي يا وري ڪنھن به نثري تحرير جي رڳو مرڪزي خيا ل، مطلب ۽ مفھوم کي به مضمون ڪوٺبو آھي، نه صرف ايترو بلڪ شعر جي مواد ۽ مفھوم کي به عام زبان ۾ مضمون چوندا آھن.
مضمون بحيثيت فن جي ھڪ علحدهه ادبي صنف آھي. جنھن کي اردو وارن انشائيه جو نالو ڏنوآھي. ھندستان جي مختلف زبانن جي ادب ۾ به ھي صنف انگريزي زبان جي معرفت پھتي. انگريزي ۾ ان کي Essay چون ٿا، جو لفظ فرينچ زبان Eassi تان ورتل آھي. نثري ادب ۾ھي صنف سڀ کان وڌيڪ قابل تحسين آھي.
مضمون جون خوبيون:
مضمونن ۾علمي، ادبي ،ثقافتي، قومي ساّئنسي، سياسي، وندر، مذھبي، تعليمي، سوانحي ۽ طنز وغيرهه تي لکي علم ۾اضافو ڪري سگھجي ٿو. ذاتي ۽ شخصي مضمونن ۾ارد گرد جي حالتن، واقعن، حادثن ۽ تجربن کي سمائبو آھي.
مضمون ۾انساني خوشي يا غم، پيار محبت، رشتن ۽ ناتن، موسم ۽ ماحول، فطرتي منظرن، قدرت جي ڪرشمن، مينھوڳي ۽ چانڊوڪي ۽ اھڙن ٻين موضوعن، جن ۾سچ، ڪوڙ يا پاڪيزگي ۽ اھڙن ٻين جذبن ۽ اڌمن جو ذڪر ڪيل ھوندو آھي.
ھڪ سٺي مضمون جي اھا به خوبي آھي ته ان سان نه رڳو سماج کي سٽائتي انداز ۾ سمجھڻ ۾مدد ملي ٿي. پر پڙھندڙن کي پنھنجي ذھني لاڙي بابت پڻ پروڙ ملي ٿي.
مضمون جي بناوٽ:
مضمون نگاريءَ ۾لازمي ڪونھي ته جنھن موضوع تي بحث ھلندڙ ھجي فقط انھيءَ جي
ڄاڻ يا اھميت بابت ذڪر ڪجي، بلڪه مضمون نگار جي ذاتي راءِ جو به مضمون ۾ وڏو دخل ھوندو آھي. “بيڪن“ جي مضمونن مان به صاف محسوس ٿئي ٿوته ھن پنھنجي ذاتي راءِ شا مل ڪئي آھي. دنيا جي وڏن ۽ تاريخي مضمون نگارن گولڊ سمٿ“ جانسن“ ڪارلائن ۽ خليل جبران تائين سمورن مفڪرن پنھنجين لکڻين ۾ ذاتي راءِ ڏني آھي.
مضمون جي معني آھي؛ “حقيقت جو اظھار“ يعني ڪنھن به شيءِ جي نسبت بابت جيڪا به حقيقت يا معلومات ھجي، تنھن جو اظھار ڪرڻ، اھو ڳوڙھن خيالن ۽ پر اثر پيرايي ۾ لکيل ھوندو آھي. پڙھندڙ ائين محسوس ڪندو آھي ته ڄڻ ته اھا واردات سندس اکين آڏو پئي ٿي.
مضمون اھا مختصر تحرير آھي، جنھن ۾ ڪنھن مخصوص دائري اندر ڪنھن به موضوع تي پنھنجا تجربا، مشاھدا، خيال ۽ تصورات پيش ڪيا ويندا آھن. مضمون داخلي ٿئي ٿو ليکڪ ان ۾ پنھنجا تجربا، مشاھدا، خيال ۽ تصورات پيش ڪري ٿو، ڪنھن ڏاھي جو چوڻ آھي ته ،“سٺو مضمون اھو آھي ،جيڪو اسان کي دنيا جي مصيبتن واري رستي کان ھٽائي خوش مزاجي جي واٽ ڏيکاري ٿو، ڱذريل وقت جا واقعا ياد ڏياري ٿو، دوستن،دشمنن ۽ زماني جي تجربن بابت گفتگو ڪري ٿو.“
مشھور عالمن / نقادن جا رايا:
جان لوبن انگريزي مضمون جو مدبر آھي، مضمون بابت لکي ٿو ته؛ “ مضمون نثر جي اھا صنف آھي، جنھن ۾ شخصي، تاريخي يا سماجي نقطئه نظر کان روشني وڌي وڃي.
ايف، ايڇ پرٽيچرڊ:
مضمون مفڪرانا ھوندو آھي، پر سنجيدھ نه ھوندوآھي، ان ۾ ھلڪي سلڪي وحدت ھوندي آھي، پر ان ۾ اصل موضوع کان مسرت بخش انحراف به ھوندو، مضمون ۾ ليکڪ اسان جي راءِ سان اتفاق جو اھـڃاڻ ڏيئي ســگھجي ٿو.
مانٽين:
مان ٽين ايسي کي ذاتي تَصوير سڏي ٿو، سندس مضمونن ۾ شخصيت جي آئيني ۾ فلسفيانه رنگ ۾ اخلاقي سبق ملن ٿا.
جانسن:
مضمون انساني اندر جي اڻ ھضم ٿيل ۽ بي ترتيب خيالات سان ڀرپور، ھڪ مختصر ادبي تحرير آھي، جا ڪنھن خوشمزاج دل مان نڪري ٿي“.
سر ايڊ منڊ گاس:
مضمون عام طرح هڪ درمياني طوالت واري نثري تحرير آهي، جنهن ۾ مضمون نگار ڪنهن به موضوع جي خارجي پهلو تي آساني ۽ سرسري اندازسان نظر وجھي ٿو، ۽ موضوع تي صرف انھيءَ حد تائين بحث ڪري ٿو، جيستائين سندس شخصيت ان موضوع کان متاثرٿيل ھوندي آھي.“
ڊاڪٽر عبدالجبار جوڻيجو:
مضمون هڪ اهڙي ليک کي چئجي ٿو، جنهن ۾ ليکڪ نثر ۾ پنهنجي خيالن جو اظهار ڪري ۽ خيالات هڪ ئي موضوع سان لاڳاپيل هجن.
تاريخ، سنڌيءَ ۾ پسمنظر، ابتدا ۽ اوسر:
نمبر | نالو | مصنف جو نالو | ترجمو/طبعزاد | ڇپجڻ جو سال |
1 | پڪوپھ | ڪوڙومل چند نمل | طبعزاد | 1862ع |
2 | مقالات الحڪمت | مرزا قليچ بيگ | ترجمو | 1877ع |
3 | علامات القرآن | مرزاقليچ بيگ | ترجمو | 1888ع |
4 | باغ ۽ باغباني | مرزاقليچ بيگ | ترجمو | 1895ع |
5 | زمين پوکڻ جو علم ۽ ھنر | مرزاقليچ بيگ | ترجمو | 1895ع |
6 | حشرات الراَض | مرزاقليچ بيگ | ترجمو | 1890ع |
7 | ڪيميائي سعادت | مرزاقليچ بيگ | ترجمو | 1901ع |
8 | خود ياوري | مرزاقليچ بيگ | ترجمو | 1901ع |
9 | حقائق الارواح | مرزاقليچ بيگ | ترجمو | 1905ع |
10 | آريه ناري چتر | ديوان ڪوڙومل | ترجمو | 1905ع |
11 | حاجتمندي مان طاقتمندي | مرزاقليچ بيگ | ترجمو | 1905ع |
12 | زاد الآخرت | مرزاقليچ بيگ | ترجمو | 1906ع |
13 | گلدستو | ليلا رام پريم چند واڌواڻي ڏيا رام وسڻ مل مير چنداڻي | طبعزاد | 1907ع |
14 | انجيل | مرزاقليچ بيگ | ترجمو | 1907ع |
15 | اشعارالقرآن | مرزاقليچ بيگ | ترجمو | 1907ع |
16 | آزام مان آرام | مرزاقليچ بيگ | ترجمو | 1909ع |
17 | تحفئه النسوان | مرزاقليڇ بيگ | ترجمو | 1912ع |
18 | علم تصوف | مرزاقليچ بيگ | طبعزاد | 1912ع |
19 | ٿيا سافي | مرزاقليچ بيگ | طبعزاد | 1912ع |
20 | تھذيب اخلاق | مرزاقليچ بيگ | ترجمو | 1913ع |
21 | ايمرسن جا عجيب نڪتا | مرزاقليچ بيگت | ترجمو | 1915ع |
22 | جواني جو اڪسير | مرزاقليچ بيگ | ترجمو | 1917ع |
23 | گھرو ڪفايت | ڀيرومل مھر چند | طبعزاد | 1917ع |
24 | سک جي سکيا | ڪند نمل شوداساڻي | ترجمو | 1917ع |
25 | گلزار نثر | ڪاڪو ڀيرومل مھر چند | طبعزاد | 1919ع |
26 | قديم سنڌ | مرزاقليچ بيگ | ترجمو | 1921ع |
27 | تحفه اسماعيليه | مرزاقليچ بيگ | ترجمو | 1922ع |
28 | گيتارهس | مهاراج دوارڪا پرساد شرما | ترجمو | 1923ع |
29 | صلح ڪل جو پيغام | مرزا قليچ بيگ | طبعزاد | 1923ع |
30 | استاد جي قدمن وٽ | مرزاقليچ بيگ | ترجمو | 1923ع |
ڇپجڻ جو سال | ترجمو/طبعزاد | مصنف جو نالو | نالو | نمبر | |
1923ع | ترجمو | ويرومل بيگراج | ساڌنا پستڪ | 31 | |
1923ع | طبعزاد | ڀيرومل مهر چند آڏواڻي | سنڌ جو سيلاني | 32 | |
1923ع | طبعزاد | ليکراج ڪشنچند عزيز فتح چند واسواڻي | گلستان | 33 | |
1925ع | ترجمو | مهراج وشنو شرما | شادي ڪين بربادي | 34 | |
1925ع | طبعزاد | پرمانند ميوارام | گل ڦل | 35 | |
1926ع | طبعزاد | ڄيٺمل پرسرام ڪاڪو ڀيرومل مهرچند آڏواڻي | لطيفي سير | 36 | |
1926ع | طبعزاد | پروفيسر نارائن داس ملڪاڻي | ڪشمير جو سير | 37 | |
1926ع | طبعزاد | ليلا رام پريم چند ۽ جيٺمل پرسرام | سد آچار | 38 | |
1926ع | طبعزاد | مرزاقليچ بيگ | ڏاڙهياڙي جبل جو سير | 39 | |
1927ع | طبعزاد | لعل چند امرڏنومل | ڦلن مٺ | 40 | |
1927ع | طبعزاد | پروفيسر نارائن داس ملڪاڻي | سنڌ جا هنر | 41 | |
1929ع | طبعزاد | پروفيسر نارائن داس ملڪاڻي | گجرات | 42 | |
1927ع | طبعزاد | پروفيسر نارائن داس ملڪاڻي | ڳوٺاڻي چهر | 43 | |
1929ع | طبعزاد | ڪاڪو ڀيرومل مهر چند | گلزار نثر | 44 | |
1932ع | طبعزاد | نانڪرام ڌرمداس | بهارستان | 45 | |
1932ع | طبعزاد | نانڪرام ڌرمداس | ڦول ڦليل | 46 | |
1933ع | طبعزاد | فتح چند | جوهر نثر | 47 | |
1933ع | طبعزاد | نارائڻ داس ملڪاڻي | جبلي جوت | 48 | |
1933ع | طبعزاد | نارائڻ داس ملڪاڻي | جيلي جيوت | 49 | |
1934ع | طبعزاد | ڍاڪٽر علام عمر بن دائود پوٽو | سرها گل | 50 | |
1936ع | طبعزاد | نارائڻ داس ملڪاڻي | ماهتام سان ڳالهيون | 51 | |
1935ع | طبعزاد | ڏيارام وسڻمل، جمناداس سڏاڻي | چونڊ سنڌي نثر | 51 | |
1936ع | طبعزاد | ديوان واڌومل گنگارام | هريءَ جو هار | 52 | |
1940ع | طبعزاد | گوبند ڀاٽيا | ورق | 53 | |
1939ع | طبعزاد | ديوان واڌومل گنگا رام | پنگتي جو انقلاب | 54 | |
1940ع | طبعزاد | ڌيوان واڌومل گنگارام | تيرٿ وسنت | 55 | |
1940ع | طبعزاد | ڊاڪٽر علام عمر بن دائود پوٽو | سنڌي نثر ۽ نظم جو انتخاب | 56 | |
1940ع | طبعزاد | نارائڻ داس ملڪاڻي | اناردانا | 57 | |
1940ع | طبعزاد | تيرٿ وسنت | چڻنگون | 58 | |
1940ع | طبعزاد | نارائڻ داس ڀمياڻي | ادبي گلشن | 59 | |
1940ع | طبعزاد | پروفيسر رام پنجواڻي | سپون | 59 | |
1940ع | طبعزاد | علي خان ابڙو | اخلاقي گلدستو | 60 | |
1941ع | طبعزاد | ليکراج ڪشنچند عزيز | ادبي آئينو | 61 | |
1944ع | طبعزاد | نارائڻ داس | يوگ ڪين جوڳ | 62 | |
1944ع | طبعزاد | پروفيسر لال سنگهه اجواڻي | ويچار | 63 | |
1945ع | طبعزاد | پروفيسر رام پنجواڻي، نارائڻ داس ڀمياڻي | ادبي گنچو | 64 | |
1947ع | طبعزاد | پروفيسر خوشي رام واسواڻي | ڪلاڪار جي دنيا | 65 |